Jumat, 24 Oktober 2014

#Fiksi "ANU NGANJANG"

"Woy kaluar, Siah!" kadéngé sora anu hahaok di luar. "Kumaha atuh, Pa?" Néng Yoan nanya bapana, manéhna ngarasa melang ka Kang Maman, kabogohna. Inget waktu keur bobogohan jeung Kang Dadang,  nepi ka kudu diopname saminggu gara-gara ditandasa ku si Darman, jéger kampung. "Ké, Bapa nelepon heula Pa Lurah!" pokna sabari mencétan hénponna, "Euh, teu aktif!" bapana ngagerendeng, paromanna semu bingung. Prang, kaca jandéla aya nu malédog. Katempo sendal Maman tapak nyiksik, ngagepluk kana handapeun méja. Di luar mingkin blag-bleg. "Wios urang buka wé!" Maman anu ti tadi nyempod, jung nangtung. "Kang...!" Néng Yoan narik leungeunna. "Akang pameget, itu pameget!" Maman neger-neger manéh, haténa mah rada hemar-hemir.

Kulutrak panto dibuka, anu ngariung di luar ngangsreg. "Aya naon, Kang?" tanya Maman rada ngeleper, dina haténa babacaan sabisa-bisa. "Eu...henteu! Ieu, bilih mulihna kawengian, kulem di rorompok abdi, Kang!" Darman ngajawab sabari undur-unduran, ngarasa sebér nempo maung anu ngadangong gigireun Maman.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar