#Fiksi "JODO PASTI PAPANGGIH"

Di pangkalan ngan tinggal kuring sorangan, babaturan mah
keur nararik kabéh, tiiseun pisan poé ieu mah ngojég téh, ti
isuk can meunang panumpang hiji-hiji acan. Tamba
ngalamun, hahariringan sabari ngabayangkeun Préity Zinta,
artis India paporit kuring keur gutak-gitek "Har Ghadi Badal
Rahi Hai Roop Zindagi. Chaanv Hai Kabhi, Kabhi Hai Dhoop
Zindagi. Har Pal Yahan, Jee Bhar Jiyo. Jo Hai Sama Kal Ho Na
Ho...".

"Chaahe Jo Tumhe Poore Dil Se. Milta Hai Woh Mushkil Se. Aisa
Jo Koi Kahin Hai. Bas Wohi Sabse Haseen Hai. Uss Haath Ko
Tum Thaam Lo. Woh Meherbaan Kal Ho Na Ho...". Kadéngé
sora awéwé nuluykeun lagu anu keur dinyanyikeun ku kuring.
Dilieuk. Gebeg! "Néng Emprééét...? Éh Néng Préity?" Cekéng
sabari olohok. "Sumuhun, Akang!" Jawabna sabari imut.
Jeblag, kuring ngajengkang tina jok motor. "Akang kunaon?"
Néng Emprét ngahudangkeun kuring anu oséh-oséhan.
"Reuwas lah Néng, imut Enéng ngajantenkeun jantung Akang
ngageter lir diinggeungkeun lini 7 skala richter!" Kuring
ngaluarkeun jurus gombal-gémbol. "Tapi, ké...ké...ké...naha
Enéng tiasa basa sunda?" Tanya kuring panasaran. "Ih
Akang, pan abdi aslina mah ti Legok Hangseur, kawitna
ka India téh janten TKW, mung kaleresan ageung milik, nya
tungtungna mah janten artis. Ayeuna abdi nembé tiasa
mudik, hayu atuh jajapkeun, Kang!" Pokna teu leupas ti imut,
katempo kempotna lir liang undur-undur. "Oooh, hayu lah
siap!" Rikat kuring nyetater motor, clak Néng Emprét naék.

Motor maju ngageuleuyeung rada gagaléongan da kuringna
geumpeur, nincak logak, gubrag. Labuh patindih-tindih,
buru-buru cengkat tuluy ngasongkeun leungeun, Néng Emprét
nampanan leungeun kuring, hudang tapi kalah tikoséwad,
buru-buru ditéwak, Néng Emprét nyampay dina dada kuring,
paamprok teuteup. Jedud. Belenyéh Néng Emprét imut "Akang
kasép ih, mirip Shah Rukh Khan, Néng bogoh da!" Pokna. "Ah
Enéng mah tiasa waé heureuy téh, piraku deui bogoh ka
tukang ojég? Ari Akang onaman ti orok kénéh ogé tos bogoh
ka Enéng!" Cekéng ngaluarkeun jurus kadua. "Suwér ih,
upami Akang leres bogoh ka Enéng mah, sakantenan ayeuna
hayu tepangan pun Bapa!" Néng Emprét ngayakinkeun. "Siapa
takut?" Kuring ajrag-ajragan tuluy koprol.

Néng Emprét diboncéng nangkeup pageuh, aya ku éndah,
babarengan nyanyi "Laakh Sambhalo Paagal Dil Ko. Dil Dhadke
Hi Jaaye. Par Soch Lo Iss Pal Hai Jo. Woh Dastaan Kal Ho Na
Ho..."