AKHLAQ RASULULLAH SAW

Hiji dinten, Rosulullah SAW mulih ti pangperangan diiringkeun ku para sohabatna. Dugi ka dayeuh Madinah, kasampak Siti Aisyah, garwana ngabagéakeun kasumpingan carogé anu kalintang dipikaasihna.

Di bumina, Rosulullah SAW leleson ngareureuhkeun kacapé. Siti Aisyah pakepuk di pawon mangdamelkeun leueuteun kanggo nu janten carogé. Salajengna leueuteun éta dipasihkeun ka Rosulullah SAW. Anjeunna ngaleueut antaré dugi ka ampir nyéépkeun éta cai. "Yaa Rosulallah, biasana salira masihan sapalih leueuteun kanggo abdi, nanging naha dinten ieu salira teu masihkeun éta gelas?" Siti Aisyah naros.
Rosulullah SAW ngarandeg sakedapan, lajeng badé neraskeun deui ngaleueut cai dina éta gelas. Mangka Aisyah naros deui, "Ya Rosulallah, biasana salira masihan sapalih leueuteun ka abdi, nanging naha dinten ieu salira teu masihkeun éta gelas?"

Pamustunganana, Rosulullah SAW masihkeun sapalih leueuteun anu nyésa dina gelas. Aisyah ngaleueut éta cai, sarta anjeunna ngaraos kacida reuwasna, salajengna éta cai diburakeun. Sihoréng cai téh karaosna moléték!

Subhanallah, ieu pisan kaluhungan akhlak Rosulullah SAW. Dina kaayaan lungsé ogé, sok sanaos garwana masihan leueuteun anu pangsét, anjeunna henteu bendu. Malihan kawitna mah Rosulullah badé nyumputkeun kalepatan garwana kalawan nyéépkeun sadaya leueuteunana.

MAYIT AHLI SURGA

Hiji lalaki maot. Rosulullah SAW ngiring mulasaraan éta mayit. Waktu rék disholatan, Umar bin Khoththob nyarios ka Rosulullah SAW, "Yaa, Rosulallah! Mayit éta mah teu kedah disholatan, manéhna jalma bangkawarah."
Ngadangu cariosan jeung sikep Umar éta, mangka Rosulullah SAW madep ka nu araya di éta tempat, lajeng naroskeun, naha kungsi aya nu nempo éta mayit ngalakukeun hiji amalan Islam dina waktu hirupna. Salah saurang ti nu hadir, ngajawab, "Leres, Rosulullah! abdi kantos ngaronda wengi sareng anjeunna dina waktos jihad."

Rosulullah SAW nyolatan éta mayit sarta ngawurkeun taneuh keusik ka manéhna, lajeng ngadawuh, "Batur-batur anjeun nyangka yén Anjeun ahli naraka, sarta Kaula nyakséni saéstuna Anjeun ahli surga."
Lajeng Rosulullah SAW malik ka Umar, "Ulah Anjeun nanya ngeunaan amalan manusa, tapi pék tanyakeun ngeunaan fitrahna!"

Maksud Rosulullah SAW nyaéta ngahulag supaya Umar, jeung urang umat Islam sakabéhna, supaya ulah ngungkit-ngungkit amal kagoréngan hiji jalma, sedengkeun éta jalma geus maot. Tapi nu kudu di kahareupkeun nyaéta kumaha fitrah kaislamanana, kaasup amal kahadéanana sanajan katempo teu pira tur saeutik.