"Ckckck..., mobilna édun, Gus!" Asép ngusapan mobil weuteuh nu ngajogrog di pakarangan.
"Jigana mobil anakna nu ti dayeuh...." Agus milu kumecrék.
"Mun proyék uing gul, rék meuli mobil kieu, lah! Moal nu hideung kawas ieu, tapi rék nu bodas, tangtu leuwih édun." Asép peureum bari rada nanggahkeun sirahna. Ngabayangkeun naék mobil weuteuh.
"Heueuh, ké uing milu, nya? Hayu, ayeuna mah urang ka astana heula, itu batur geus jarauh!" Agus ngagebah.
"Enyaan, nu hayang mobil weuteuh téh. Tapi sing inget kana kaséhatan, euy! Selow wé, selow...!" Agus ngélingan.
"Moal lila deui gé kabeuli, lah! Pokona uing kudu boga!" Asép nyéréngéh. Agus geus apal pisan kana watek sobatna éta, naon waé nu dicita-citana, kudu laksana.