Poé ieu mah, keur gedé milik. Tadi soré, meunang komisi ngajual taneuh. Ayeuna, meunang milik deui waé. Aya awéwé geulis megat, hayang milu. Cenah kapeutingan, angkot ka lembur geus euweuh.
"Bumi téh di mana?" Ngalieuk ka nu diboncéng.
"Cimanggu...." Biwirna méh-méhan antel kana ceuli. Haneut.
Diinget-inget. Cimanggu téh pangulinan, tapi asa karék nempo ka manéhna mah.
"Anyar pindah meureun," gerentes haté.
Hawa peuting mingkin nyecep. Manéhna nangkeup. Karasa aya nu hipu, neueul kana tonggong. Calana asa nyeregan.
"Kang, nyisi di ditu!" Manéhna nuduhkeun saung.
"Piraku di saung?" Reg. Jrut, turun.
"Wios...." Nuyun leungeun kuring. Calana mingkin sereg.
"Buka!" Manéhna nunjuk sléting jakét.
"Sabar atuh...!" Rék ngarawél nu tadi neueul kana tonggong.
"Tong culangung!" Ngeupiskeun leungeun kuring.
"Ah, sok api-api...!" Rék nangkeup. Ngeplos. Manéhna najong palangkakan.
"Wadaw...!" Kuring ngarumpuyuk. Karék ogé rék cengkat, aya nu ngahiuk kana cukang irung. Berebey. Leng.
"Nuhun duit jeung motorna, nya!"
Hawar-hawar, kadéngé sora motor ngagerung.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar