Selasa, 21 Oktober 2014

#Fiksi "CILAKA KU POLAH SORANGAN"

Hujan ngagebrét ti soré kénéh, angin ngagelebug, gelap dor-dar. Rada hemar-hemir, keur mah borangan, katambah Bapa jeung Ema can balik nyaba, kapegung hujan tayohna mah. Pes listrik pareum, jantung ratug. Upuy-apay rék néangan lilin. Rekét, geblug. Sora aya nu ngageblugkeun jandéla. Ngarandeg, bulu punduk pating sariak. "Hihihihi...!" Kadéngé aya anu nyikikik ti kamar. Gebeg. Jeduk, suku tikudawet kana panto, awak nyoloyong, jedak tarang neunggar juru méja. Ngalelempréh, sirah ranyud, késang ngoprot. "Hihihihihihi...!" Nu nyikikik di kamar mingkin maceuh. Jantung mingkin ratug tutunggulan, panon dipeureum-peureumkeun, karasa aya anu haneut dina calana.

"Hihihih...iwak péyék, iwak péyék nasi jagung...!" Sora ti kamar kadéngé deui. Ngahuleng. "Haram jadah!" Cekéng, jung nangtung sabari nyengir ngararasakeun tarang anu buncunur, leumpang rada égang muru ka kamar, gap kana hénpon anu hurung kénéh, katempo tulisan 5 panggilan tak terjawab, 1 sms belum dibaca.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar