"Liwetna tempo bisi saat mantén!" Jaéd anu keur ngagures cabé, bawang, tomat, jeung goréng suuk nyorowok. "Urang kekeb wé, nya?" Umar anu karak datang langsung nyampeurkeun kastrol, mébérkeun pelastik diturubkeun kana kastrol terus dibeungkeut ku karét geulang, ditojos saeutik supaya kaluar hawa.
"Kadieukeun bungbuna!" ceuk Bakar sabari ngabahékeun minyak kana katél. Jaéd ngasongkeun coét, bungbu nu geus lemes digebruskeun kabéh, kaambeu seungit. Umar ngeurih-ngeurihkeun témpé, sepi, kentang, jeung bortol anu meunang nyiksikan kana katél "Teu kudu dikumbah lah, vitamin!" pokna. "Hujah kedul Énte mah!" Bakar nyengir, leungeunna anteng ngoréh-ngoréh bungbu. Kaolahan diMasakoan, dikécapan. Tiluanana karumétap. Menu saka, sakainget.
"Pangompakeun semawarna bisi pareum!" Bakar noél Jaéd. Jaéd ngawaro, ragamang kana kompaan, rada seureudeug, leungeunna antel kana katél panas, "Aaaw!" Jaéd ngagoak, ngejat, katél katénggor, blok bahé, kaolahan amarayah. "Euh!" Tiluanana ngagerendeng méh bareng, arungas-ingus, kaambeu hangit, bau liwet tutung.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar