"Néng, Aa mah moal seueur saur, Aa dongkap ka dieu dijurung ku paniatan anu clik putih clak hérang, seja nuturkeun sunah Rosul! Saupamina Enéng keresa, hayu urang sami-sami meungkeut asih ku tali jatukrami!" Cekéng rada ngadarégdég. "Sumuhun A, Néng nyuhunkeun heula waktos kanggo ngémut!" Néng Siti ngajawab alon ampir teu kadéngé, tetep tumungkul, éstu taya rindat anu matak tibelat.
Teu nyana sikep Néng Siti kitu téh kalah ngondang kapanasaran, asmara mingkin ngabebela, katresna mancawura dina jero dada. Ti harita, cai asa tuak bari, kéjo asa catang bobo, beurang peuting teu weléh didodoho ku kasono.
"Kriiing...!" Kadéngé hénpon disada, ditempo, nomerna teu wawuh. "Assalamu 'alaikum, punten dupi ieu sareng saha nya?" Cekéng. "Wa 'alaikum salam, ieu Umina Siti! Hapunten, Cép! Ku Umi tos diolo-olo tapi kitu geuning Siti ngawalerna, hoyong masantrén heula sataun atanapi dua taun deui mah!" Teu karasa hénpon ragrag, langsung leuleus satulang sandi. Upuy-apay néangan kanébo, nyusut anu ngalémbéréh tina ceuli.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar