"Kang...!" Siti nyenyekel leungeun. "Hampura, cinta urang cukup wé nepi ka dieu!" Cekéng. Ngaleupaskeun cekelan leungeunna. "Tapi, Kang...!" Teu kebat, kaburu ditinggalkeun ngaléos. Teu dilieuk-lieuk deui. Kadéngé sorana inghak-inghakan. Teu melang.
Motor ngajius nuju kota Cianjur. Dina panon geus kokolébatan rupa Dési. Irung mancung, beungeut ngadaun seureuh, kulit héjo carulang, pangawakan kawas gitar Sepanyol. Pokona mah sesuatu, Syahrini ogé euweuh nanaonna mun dibandingkeun jeung Dési mah.
Reg. Motor diparkirkeun di hareupeun imahna. Dangdak-déngdék ngeunteung kana sepion, ngomékeun buuk anu awut-awutan. Karék gé rék jrut turun, kaburu aya anu kaluar ti imah. Dési digéndéng ku lalaki. Deg. Jantung asa aya nu nyentok. "Dés...!" kuring gugupay. Teu dilieuk-lieuk acan. Duanana naék kana Honda Jazz kaluaran anyar. Jius, indit. Kekebul tina ban mobil, rabeng kana beungeut.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar