Kamis, 13 Oktober 2016

Fikmin "DUAAN DEUI"

"Kersa nyarengan Aa, Néng?"
"Pan Aa tos gaduh pasangan panginten?"
"Tos pegat. Kalintang ripuhna geuning hirup nyalira téh, asa kadungsang-dungsang."
"Sami, Aa! Kitu pisan anu karandapan ku abdi, hirup teu gaduh réncang téh meni asa nogéncang...."
"Tapi Aa mah mung sakieu buktosna, naha pantes kitu nyandingkeun salira?"
"Sanés perkawis pantes atanapi teu pantes, nu penting mah urang tiasa silih lengkepan geusan nyorang jalan kahirupan pikahareupeun."
"Duh, bagja temen tiasa réréndéngan sareng salira. Kawitna Aa tos gular-golér teu puguh, ayeuna mah hirup téh karaos aya mangpaatna deui."
"Ah, Aa...! Abdi ogé moal aya hartosna atuh upami mung nyorangan, taya nu nyarengan...."
Sendal capit anu pasanganana geus pegat, ayeuna boga batur deui, sendal kulit anu kari sabeulah. Nu sabeulah deui, béjana kabéngbat ku randa béngsrat.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar