DUNYA TÉH GURAWÉS

قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اَيُّهَا النَّاسُ اِنَّ هَذِهِ الدُّنْيَا دَارُ التِّوَاءِ لَا دَارُاسْتِوَاءٍ مَنْزِلُ تَرَحٍ لَامَنْزِلُ فُرَحٍ فَمَنْ عَرَفَهَالَمْ يَفْرَحْ لِرَخَاءٍ وَلَمْ يَحْزَنْ لِشِدَّةٍ اَلَاوَاِنَّ اللهَ خَلَقَ الدُّنْيَا دَارَبَلْوَى وَالْلآخِرَةَ دَارَعُقْبَى فَجَعَلَ بَلْوَى الدُّنْيَا لِثَوَابِ الْآخِرَةِ وَثَوَابَ الْآخِرَةِ مِنْ بَلْوَى الدُّنْيَا عِوَضًا فَيَأْخُذُ لِيُعْطَى وَيَبْتَلِىْ لِيُجْزَى فَاحْذَ رُوْاحَلَاوَةَ رَضَاعِهَا لِمَرَارَةِ فِطَامِهَا وَاهْجُرُوْ الَذِيْذَ عَاجِلِهَا لِكُرْبَةِ آجِلِهَا وَلَا تَسْعَوْا فِى عُمْرَانِ دَارٍقَدْ قَضَى اللهُ خَرَابَهَا وَلَا تُوْاصِلُوْهَا وَقَدْاَرَادَ مِنْكُمْ اِجْتِنَابَهَا فَتَكُوْنُوْ الِسُخْطِهِ مَتَعَرِّضِيْنَ وَلِعُقُوْبَتِهِ مُسْتَحِقِّيْنَ .

Parantos ngadawuh Nabi Sholallahu 'alaihi wasallam:
"Héy sakabéh jalma, kanyahokeun ku anjeun yén dunya ieu téh tempat anu gurawés, lain tempat anu rata. Dunya éta tempat susah, lain tempat pikeun suka bungah. Mangka sing saha anu nyaho kaayaan dunya anu sabenerna, manéhna moal galumbira kalawan kasuburanana, manéhna moal nalangsa sabab katibaan cocoba. Ingétkeun, saéstuna Allah geus nyiptakeun dunya ieu tempat ujian, sedengkeun akhérat/surga nyaéta nagari tempat jalma-jalma anu ngabogaan nasib anu alus, mangka Allah ngajadikeun musibah di dunya minangka ganjaran di akhérat, sarta Allah ngajadikeun ganjaran akhérat sawaréh ti musibah dunya minangka gagantina (lamun sabar). Mangka lamun jalma éta sabar, tangtu manéhna dibéré ganjaranana, lamun manéhna teu sabar kana cocoba, manéhna disiksa. Ku ayana kitu, sing ati-ati ngarasakeun amisna dunya, lantaran mindeng pegatna kani'matan dunya ieu anu téréh, sabab rék meunang kaduhung di akhérat, sarta ulah anjeun kalalanjoanan teuing ngareuah-reuah dunya nu geus ditetepkeun ku Allah bakal ilang, sarta ulah ogé anjeun gumantung ka manéhna sedengkeun Allah miwarang anjeun pikeun ngajauhanana. Ku kituna, anjeun jadi jalma-jalma anu diantepkeun ku Allah, sabab Allah mikangéwa. Sedengkeun anjeun kaasup jalma-jalma anu anu ngabogaan hak nampa siksaan ti MantenNa." (HR. Addailami)

Nashoihul Ibad - 45