Fikmin "SANTRI KEDUL"

"Bud, hayu ngaji!" Odon ngageubig-geubig.
"Sangeuk, ah! Gembok wé pantona ti luar!" cekéng. Angger ngaréngkol.
"Euh, manéh mah!" Rék nyintreuk ceuli. Ku kuring dikeupiskeun.
Odon nyengir, tuluy ngaléos. Cetrék, panto digembok.

"Mang, ngaraji! Ngaji!" kadéngé Ro'is ngagedoran unggal panto. Palebah kobong kuring mah diliwat. Aya gembok ngagantél, disangkana euweuh sasaha di jero. Aman. Samping sarung diharudumkeun. Ker, kérék.

Asa dina pangimpian, aya nu najongan kana palebah cangkéng. Teu ditolih, bakating ku tunduh. Tapi nu najongan téh teu daékeun eureun, kalah mingkin tarik. Nyel, ambek. "Ari ilaing ngan ngaganggu waé, Sardon...!" Ngoréjat, peureup geus dibuleudkeun. Bréh. Gebeg. Budak hideung molototan, matana burahay beureum. Rey, bulu punduk tingsariak. Gajleng muru panto. Digebrug-gebrug. Pageuh.