Jumat, 31 Juli 2015

Fikmin "Salah Sangka"

Napsu ngagedur, amarah teu kawadahan. Ngadéngé béja nu teu disangka-sangka. Néni, kabogoh kuring, asup ka hotél jeung om-om. "Kadongdora, siah! Kos nu heueuh maké tiung, sihoréng ngan paminding wungkul!" Engapan rénghap ranjug. Kalacat, kana motor. Jius, indit ka hotél nu dituduhkeun ku nu méré béja.

Cekit. Reg. Blus, ka hotél. Peureup geus dikeupeulkeun. Ngagedoran panto kamar hotél. Kulutrak, aya nu muka. Lalaki tengah tuwuh. Katempo Néni keur diuk di sisi ranjang sabari ceurik. Nyel. "Aki-aki bangkawarah, siah!" Jekok, nonjok Si Lalaki. Bangkieung, gubrag. Néni ngoréjat. Jejeritan. Muru Si Lalaki. Jung. "Nanaonan sih Akang téh?" Nampiling. "Nanaonan-nanaonan! Manéh nu nanaonan jeung lalaki di kamar hotél? Dasar ungkluk!" Ngusapan pipi. "Ieu mah bapa!" nyentak. "Wah! Pan déwék nyaho bapa manéh mah, unggal nganjang ogé sok ngawangkong!" Ngelepak sirah Si Lalaki. "Ieu bapa asli, nu itu mah bapa téré!" Néni ngadorongkeun dada. Leng.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar