Dina pamilihan kuwu anyar, désa Cimanaboa maké cara anu teu ilahar. Rahayat ngajukeun tilu calon: Darman, Bah Wira, jeung Uhé. Pikeun nangtukeunana, lain rahayat anu milih, tapi dipasrahkeun ka Mama Ajengan anu kawéntar wijaksana. "Kuring moal nguji anu hararésé. Aranjeun ngan dipancénan ngadahar kadu, tapi saratna ulah aya nu nganyahoankeun!" Mama Ajengan biantara. Kadu dibagikeun. Anu tiluan arindit.
Cunduk kana waktu anu geus ditangtukeun, tiluanana baralik deui. Madep ka Mama Ajengan. "Abdi neda kadu di punclut gunung anu teu acan kasorang ku manusa," Darman méré laporan pangheulana. "Abdi neda kaduna di lebet guha. Tong boroning manusa, dalah bangsa jin ogé teu acan aya nu kantos nyorang ka dinya," Bah Wira mésem. "Punten, abdi mah teu sanggem...," Uhé mulangkeun kadu. Nu duaan silihrérét. Nyeungseurikeun. "Naha teu sanggup?" Mama Ajengan imut. "Abdi teu mendak tempat anu teu kauninga ku Dzat anu Maha Ningali," Uhé ngeluk.
Rahayat Cimanaboa suka bungah. Ngabagéakeun kuwu anyar.
Cunduk kana waktu anu geus ditangtukeun, tiluanana baralik deui. Madep ka Mama Ajengan. "Abdi neda kadu di punclut gunung anu teu acan kasorang ku manusa," Darman méré laporan pangheulana. "Abdi neda kaduna di lebet guha. Tong boroning manusa, dalah bangsa jin ogé teu acan aya nu kantos nyorang ka dinya," Bah Wira mésem. "Punten, abdi mah teu sanggem...," Uhé mulangkeun kadu. Nu duaan silihrérét. Nyeungseurikeun. "Naha teu sanggup?" Mama Ajengan imut. "Abdi teu mendak tempat anu teu kauninga ku Dzat anu Maha Ningali," Uhé ngeluk.
Rahayat Cimanaboa suka bungah. Ngabagéakeun kuwu anyar.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar