Ngadéngé tausyiah Pa Ustadz basa méméh sholat Juma'ah kamari, haté téh asa ngagebeg. Majar, lamun jalma salila opat puluh poé teu datang ka majlis ta'lim pikeun tholab élmu, mangka bakal teuas haténa. Duh, batu ali onaman, teuas ogé aya hargaan. Mun haté kuring nu teuas, rék kumaha? Sedengkeun, kuring geus mulan-malén tara ka majlis ta'lim. Rumasa, kuring mumul pisan kana ngaji téh. Sanggeus nyaho kitu mah, jorojoy aya kereteg hayang ngaji deui.
Dangdan saged, maké samping jeung kopéah. Rék mimitian deui milu hadir minggonan. Leumpang rada rungkag-rengkog. Nepi ka deukeut buruan majlis ta'lim, kalah ngadon ngahuleng. Ari geus lila tara mah, asa éra jolna. "Héy, sinarieun daék ngaji, euy! Biasana gé sok nongkrong di pos ronda ari wayah kieu téh," Mang Udin, nepak taktak ti tukangeun. "Éh, Mang Udin...! Eu...abdi mah sanés badé ngaos, tapi badé mésér kopi." Kuring leumpang rurusuhan ka warung.
Dangdan saged, maké samping jeung kopéah. Rék mimitian deui milu hadir minggonan. Leumpang rada rungkag-rengkog. Nepi ka deukeut buruan majlis ta'lim, kalah ngadon ngahuleng. Ari geus lila tara mah, asa éra jolna. "Héy, sinarieun daék ngaji, euy! Biasana gé sok nongkrong di pos ronda ari wayah kieu téh," Mang Udin, nepak taktak ti tukangeun. "Éh, Mang Udin...! Eu...abdi mah sanés badé ngaos, tapi badé mésér kopi." Kuring leumpang rurusuhan ka warung.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar