"Anak Si Ucih mah dasar awéwé teu eucreug, tukang ulin jeung lalaki! Badis wé wc umum, matak pantes mun céndol dikalapaan ogé!" Ceu Acah biwirna kotka nyuruwidil.
"Naha jig-jigan kana wc umum, Ceu?" Nyi Acih ngahuleng.
"Heueuh, saha waé meunang kiih di dinya, asal daék mayar!" Ceu Acah ngajebi. "Hihihi..., bisa wé ka batur téh, ah!" Ma Ocoh nu keur ngabulaéh nyisig, nyikikik.
"Meunggeus! Baku ari geus ngomongkeun batur téh, komo tah Si Acah mah bigos! Bubar, bubar!" Kang Junéd muncereng. Ambek, warungna ngan jadi tempat ngagosip waé. Nu keur ngagarosip, murungkut. Arindit bari angger tingkucuwes.
"Icih, nyanéh di mana? Yeuh, pangnyangraykeun sirinding!" Ceu Acah ngageroan anakna.
"Ih, nyanéh mah ari digero-gero ku kolot téh sok tara daék némbalan!" Kulutrak, mukakeun panto dapur. Bréh, Icih keur babalongkéngan. Di gigireunna, aya petis pakél jeung kadongdong.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar