Neuteup fotona. Geulis. Panon cureuleuk, dipasieup ku halis ngajelér paéh. Irung mancung, bubuhan turunan Arab. Jadi inget ka Myriam Farésh, penyanyi ti Lebanon. Nyeplés, teu dipiceun sasieureun. Sampurna. Kuring bogoh. Rarasaan, manéhna ogé pasti bogoheun ka kuring. Kaciri sih tina sikepna.
Jentréng. "Aa, tiasa teu ka bumi téh?" Asa kagareuwahkeun. Ti tadi BBMna can dibales, anteng teuing ngalamun. "Aya naon? Kangen, nya?" Ngabales BBMna. "Surprise, lah! Énggalan wé ka dieu!" Diémbohan emoticon seuri, ngabring. Pikiran geus miheulaan kumalayang. Rék sakalian ditémbak poé ieu, supaya leuwih jongjon. Lain saukur kabogoh dina implengan.
Jol, ka imahna. Rada ramé.
"Aya naon ieu téh?" Noél manéhna.
"Éh, geuning tos sumping? Surpraiiis! Abdi badé tunangan!" Jigrah.
"Nembé gé Aa badé némbak, geuning langsung tunangan? Bener-bener surprise! Nuhun, geulis...!" Kuring rék nangkeup.
"Éy, da sanés sareng Aa!" Undur-unduran.
"Hah...?" Jantung asa dicentok.
"Sareng itu...!" Manéhna nunjuk ka nu karék turun tina mobil.
"Bapa...?" Tetempoan langsung ranyay.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar