"Alhamdulillah, Si Nyai mah gedé milik! Pisalakieunana keur kasép téh, diréktur bank deuih!" Bu Haji Engkoy agul. "Nu sok nganjang dina mobil bodas téa?" Ceu Anah mairan. "Heueuh, Cép Dodi éta téh ngaranna. Hébat, nya?" irung Bu Haji Engkoy rebéh. "Enyaan, hébat! Abdi ogé hoyong gaduh minantu kawas kitu," Ceu Anah nyéréngéh. "Naha atuh anak Euceu kalah dikawinkeun ka santri...madesu, ih!" Bu Haji Engkoy jebi. "Nyaéta budak téh hésé pisan dipapatahanana, coba mun jiga Si Nyai, bagja meureun...!" Ceu Anah ngarahuh.
Bu Haji Engkoy hajat rongkah, tujuh poé tujuh peuting. Abong jalma jegud, boga minantuna ogé hébat. Sakabéh tatanggana milu reueus, Si Nyai gedé milik, hirupna tangtu bakal pisenangeun. Enya baé, teu kungsi lila, Si Nyai dipangnyieunkeun gedong. Bu Haji Engkoy ogé dipangmeulikeun mobil anyar. Tapi Bu Haji Engkoy teu kaciri jiga nu bungah. Pagawéanna hulang-huleng, ti saprak ngawénéhankeun Si Nyai maké kongkorong salib.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar