Minggu, 31 Mei 2015

Fiksi "UHÉ JADI MUBALIGH"

Pédah kaluaran pasantrén, Uhé dititah méré tausyiah dina acara tabligh akbar engké peuting. Sirah Uhé karasa ranyud, mikiran kumaha pipetaeun. Rék nolak, éra. Ari dicumponan, teu nyaho naon anu kudu ditepikeun. Rumasa, salila di pasantrén, loba kénéh saré tibatan ngajina. "Tapi, ké heula anan ari kudu kuméok méméh dipacok mah," gerentesna.

Cunduk kana waktuna. Satutas sambutan-sambutan, protokol biantara, "Mangga, waktos sinareng tempat disanggakeun ka Ustadz Uhé Assakaséf kanggo maparin tausyiah...!"
Uhé naék ka panggung. Hadirin kaleprok.
"Assalamu 'alaikum warahmatullahi wabarokaatuh...!" sora Uhé agem.
"Wa 'alaikum salam warohmatullahi wabarokaatuh...!" hadirin ngajawab ragem.
"Bapa-bapa, ibu-ibu, tos uninga naon nu badé didugikeun ku kuring?" Uhé nanya heula.
"Teu acaaan...!"
"Euh, upami teu acan uninga nanaon mah, matak capé  nerangkeunana atuh. Wassalaam...!" Jrut, Uhé turun ti panggung.
Panitia bingung, piraku pangajian kudu teu jarat mah. Antukna ngolo deui Uhé supaya nuluykeun ngajina. Hadirin dibadamian. Lamun Uhé nanya deui, kudu ngajawab atos.
Uhé naék deui ka panggung. Satutas uluk salam, Uhé nanya kos tadi deui, "Tos uninga atanapi teu acan kana naon nu badé didugikeun ku kuring?"
"Atooos...!"
"Euh, ari tos uninga sadayana mah, kanggo naon diterangkeun deui ku kuring. Wassalaam...!" Uhé turun deui ti panggung.
Panitia paciweuh. Ngolo deui Uhé. Hadirin dibadamian. Lamun Uhé nanya, bapa-bapa kudu ngajawab atos, ibu-ibu ngajawab teu acan.
Uhé naék deui ka panggung. Satutas uluk salam, keukeuh masih kénéh nanya anu sarua,
"Bapa-bapa, Ibu-ibu, tos uninga naon nu badé didugikeun ku kuring?"
"Atooos...!" jawab bapa-bapa.
"Teu acaaan...!" ibu-ibu réang.
"Oh, ari kitu mah gampang. Nu tos uninga, kedah ngawartosan ka anu teu acan uninga. Anu teu acan uninga, tong isin-isin naros ka anu tos uninga. Wassalaam...!"

Tidak ada komentar:

Posting Komentar