"Alkalamu, utawi ngaran kalam. Iku
huwa, utawi iya kalam...!" kapireng
sora santri leutik keur sarorogan di
madrasah. Uhé anu api-api muriang
basa dititah ngaji, cengkat. Keteyep, kuliwed ka tukangeun kobong. Gajleng, ngaluncatan pager. Leumpang rusuh, mapay-mapay galengan sawah. "Tos lami, Néng?" haruhah-haréhoh. "Teu acan, nembé ogé lima menitan," Néng Ika tungkul, semu éra. "Bapa nuju ka mana, kitu?" Uhé culang-cileung. "Nuju ka balong, marab lauk," angger tungkul. Nyasat Uhé susulumputan bobogohan jeung Néng Ika téh, atuda anakna Kang Haji Nasir, guru ngaji anu dipikaajrih. Mun hayang
ngalamar, kudu bisa ngabadalan nyurah Fathul Mu'in heula meureun. Ari Uhé, dadamping ogé can bener.
Uhé diuk usad-ised, ngadeukeutan. Leungeunna jeujeungkalan, rék nyekelan leungeun Néng Ika. Teu kanyahoan, aya nu ngahiuk ti tukangeun. "Wadaw...!" Uhé ngagoak. Adug songkol. Niupan
nu ngageleng beureum dina leungeunna. Ngalieuk sabari muringis. Bréh, Kang Haji Nasir keur
ngulang-ngulang iteuk.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar