Fikmin "Jang Kaca Jeung Cép Waja"

"Tong deukeut-deukeut ka kuring, ih! Jung nyingkah sing jauh!" Jang Kaca undur-unduran.
"Wayahna, aing hayang nyoba kakuatan manéh!" Bang Palu ngadeukeutan.
"Ampun...! Ampun...!" Jang Kaca murungkut. Sieun.
"Rasakeun, yeuh!" Teu antaparah, habek Bang Palu nakol Jang Kaca. Geprék. Jang Kaca awakna ancur. Harepan pikahareupeunana mancawura, teuing ka mana. Ceurik ngageunggeuik. Nyalahkeun nasib.

Rét, Bang Palu ka Cép Waja.
"Manéh hayang ditakol ogé?" molotot.
"Mangga, sadaya-daya," Cép Waja imut.
"Oh, manéh nangtang?" Bang Palu nyentak.
"Teu pisan-pisan, nun!" Cép Waja angger kalem.
"Yeuh atuh, rasakeun!" Bang Palu ngawahan. Séak, narajang Cép Waja.
"Deui, nu palih dieu...!" Cép Waja malik. Ngasongkeun awakna nu sabeulah deui. Habek, ditakol deui satakerna. Cép Waja bulak-balik ditakolan ku Bang Palu. Teu saeutik ogé Cép Waja rumahuh.
"Alhamdulillah...!" manéhna muji syukur. Pamustunganana, Cép Waja nelah jadi Dén Bedog anu leuwih komaraan. Hirupna tinemu jeung kabagjaan.