Fikmin "MÉHONG"

Di jalan, Uhé niténan saban jalma nu kabeneran pasarandog. Anéh, beungeutna téh mararéhong.
"Jang, aya nu méhong dina beungeut manéh. Burukeun geura sibeungeut!" Uhé nepak budak leutik nu keur maén kaléci. Budak nurut. Indit ka pancuran.

Di pos ronda, katempo aya riungan barudak ngora. Ku Uhé disampeurkeun.
"Héy! Éta beungeut manéh, manéh, manéh..., mararéhong kabéh!" Uhé nunjuk nu keur ngariung, saurang-saurang.
"Beungeut-beungeut aing, kumaha aing wé!" budak ngora nu awakna busekel, muncereng. Uhé murengked. Ngaléos, satengah lumpat.

Di hareupeun imah Haji Komar, Uhé ngarandeg. Nelek-nelek Haji Komar nu keur ngadaweung di tepas.
"Punten, Pa Haji! Éta aya nu méhong," Uhé nunjuk beungeut Haji Komar. Haji Komar ngarénjag. Capa-cipi kana beungeutna. Sup, ka jero imah. Ngagablogkeun panto.

Anjog ka imah, kasampak aya Ibro, sobat dalitna.
"Éta beungeut manéh méhong, Bro!" Uhé ngagakgak.
"Sarua, beungeut manéh ogé méhong." Ibro ngasongkeun eunteung. Uhé ngahuleng. Mencrong kalangkang beungeutna dina eunteung.