Neuteup nu diuk di méja hareupeun. Dani, sobat pangdalitna di kantor. Geus asa dulur pet ku hinis. Mindeng silihanjangan. Mindeng ngayakeun acara kulawarga babarengan. "Hampura, lur!" gumerentes. Rumasa dosa, geus nyieun geugeuleuh dina duduluran kuring jeung manéhna. Rumasa kuring héngkér iman, kagoda ku kageulisan jeung kadémplonan pamajikanna.
"Héy, ngalamun waé!" Dani ngagebah. "Éh...," kuring ngélémés. "Urang rék balik ti heula, aya kaperluan ngadadak. Proposal ieu panganggeuskeun, nya!" ngasongkeun map. "Heueuh! Tenang, pagawéan mah dianggeuskeun sanajan nepi ka peuting ogé." Keun baé, itung-itung pamunah dosa ka manéhna. Méméh indit, manéhna mebeskeun sabungkus roko kana kantong kaméja.
Jam tujuh peuting, ngetik proposal karék bérés. Ngahurungkeun printer. "Euh, mangsina béak...!" ngutruk sorangan. Kapaksa kaluar kantor heula. Meuli mangsi téh ngahaja ka toko nu rada jauh, sakalian rék néangan dahareun. Teu kuat, beuteung geus nagih eusi. Rét ka buruan hotél, peuntaseun toko. Gebeg. Atra, pamajikan kuring keur digéndéng ku lalaki. "Dani...?" Tuur ngadadak nyorodcod.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar