Neuteup baliho di sisi jalan. Foto lalaki maké kopéah hideung keur seuri. Di gigireunna aya tulisan gedé, "PILIH PAMINGPIN SHOLÉH". Di belah handap, ngajajar foto-foto éta lalaki keur di masjid, di madrasah, di panti asuhan, di sawah, nepi ka aya ogé nu keur di solokan. Matak reueus. Teu sangka, geuning anjeunna téh saurang inohong calon pamingpin ieu dayeuh. Hayang geura tepung.
Rérés sholat Ied, gura-giru ngajugjug gedong sigrong nu pagerna jangkung. Bener ceuk panyangka, ari Lebaran mah panto pagerna dibuka. Lalaki nu fotona aya dina baliho, soméah ngabagéakeun sémah. Kuring milu ngantay. Silihpelong. Gabrug.
"Bapa...!" Kuring nangkeup pageuh. Karasa anjeunna ngusapan tonggong. Ngarandeg. Rut-rét ka sémah.
"Saha manéh?" Anjeunna undur-unduran.
"Abdi putra bapa ti lembur. Tos lima welas taun teu pendak, sono!" Ngasongkeun foto kuring keur leutik, ema, jeung bapa.
"Uka-aku sambarangan, siah! Kaluar...!"
Kuring direjeng ku lalaki jarangkung badag. Digusur. Hiuk. Leng. Inget-inget geus ngaringkuk, handapeun baliho foto bapa.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar